De hurricane: eigen aanpassingen


Na zo'n half jaar met de fiets gereden te hebben, ben ik een aantal nadelen en problemen tegengekomen. Dit zijn de problemen en hun oplossingen:

Rem op aluminium velgRemmen

De velgen/blokken sleten erg snel. Ik rij dan wel erg hard, en ook in de stad, maar ik vond het te veel. Opvallend was dat de slijtage ontzettend toeneemt bij nat weer: de grijze derrie druipt er dan van af.  Na wat geprakezeer en onderzoek ben ik erachter gekomen dat dit door de aluminium velg komt. Een stalen velg blijkt de goede oplossing, aangezien mijn stadsfiets al jaren een knijprem op staal heeft, zonder noemenswaardige slijtage. Mijn theorie: aluminium is een metaal die zeer onedel is: dwz dat het extreem snel oxideert: normaal bij aanraking bij vocht. Maar het roest toch niet? Een strak dun oxidelaagje die zich onmiddelijk over een (niet aan vrijving onderhevige) alluminium voorwerp vormt, voorkomt dat het verder oxideert en zo lijkt het dat het een roestvrij metaal is. Anders is het bij ijzer: deze is dan wel edeler, maar de oxidelaag van ijzer is bros en korrelig en zo hebben buitenlucht en water vrij spel.
Normalieter is de zeer onedele karakter van alu geen probleem. Maar wat als het oxidelaagje  door remmen er telkens af wordt geslepen? Er onstaat dan - vooral bij regen - een ophoping van oxide (aluminia dus), wat een begin is van de enorme slijtage (aluminia zorgt weer voor opruwing en zo voor nog meer slijtage van velg én remblokken, de cirkel is rond).
Om dit probleem op te lossen dacht ik aan stalen velgen. Dit heeft echter de volgende nadelen:
 - Zwaarder (voor de grammejagers, voor mij dus geen probleem ;-)
 - 36-spaaks stalen 20" velgen worden niet meer gemaakt en men is dus aangewezen op de afvalhoop, veroeste en slechte exemplaren dus,
 - vaak is er geen 20" x 1/3/8 maat maar 20" x 1.75, een stuk dikker dus. Een 20" x 1.3 racebandje omleggen is er dus niet meer bij
 - vooral: het bijna complete wegvallen van de remkracht bij regen. Daarom dient er altijd nog een rem aanwezig te zijn die het bij alle weersomstandigheden goed doet: trommelrem dus. En dus niet zoals bij die oude racefietsen met 2 x velgremmen op staal: hopen dat je niet hoeft te remmen.

De oplossing werd als volgt:

- Op de rommelmarkt vond ik een 20" 1.75 verroest wiel met stalen velg met 36 spaaksgaten, uit een oude vouwfiets waarschijnlijk. Later vond ik een zelfde exemplaar bij het vuil met een stuk minder roest. Het minst roestigste exemplaar werd van de spaken ontdaan, vervolgens met Rustomwalter ontroest, en kruis 4 ingespaakt in het voorwiel (met naafdynamo: zie elektrische instalatie) met RVS spaken. Vredestein S-lick bandje eromheen, remblokken bijstellen(vanwege de dikkere velg) Resultaat: voortreffelijk, in één keer slagvrij gespaakt(dankzij m'n huidige spaaktechniek). Na zo'n 3000 km (en een vakantie naar en in Polen)
ben ik dik tevreden. De remblokken zijn nu na 3000 km nog lang niet versleten Het slechte remmen bij regen moest ik maar voor lief nemen, en wordt grotendeels opgelost met het volgende:

- Achter heb ik een trommelrem van Sachs (tegenwoordig SRAM) gemonteerd (samen met de 7-versnellingsnaaf), maar beviel in het begin niet zo goed. De rem deed het matig, maar bij regen deed ie het te goed: het wiel blokkeerde die bij de eerste hendelaanraking. Na een bezoekje aan de fietsenmaker werd me duidelijk dat de originele ankerplaat uit de tijd stamt net nadat asbest in remblokken verboden werd: er was toen nog geen goed alternatief. Later werd dat echter beter en dus heb ik een recentere ankerplaat gemonteerd, die origneel bij de (tweedehandse) naaf zat. Dat is stukken beter, na even inslijpen remt het geheel nu vortreffelijk, bij normaal weer rem ik trommel en velg, bij hard remmen en bergaf vooral velg (zie: voor- en naadeel trommelremmen) en bij regen nagenoeg alleen trommel, omdat de velg dan toch bijna niets meer doet.

Versnelling

De fiets was van huis uit uitgerust met een 7- derailleurversnelling, in kombinatie van een Torpedo 3 versnellingsnaaf. Een derailleur veegt echter -  vooral omdat die laag over de grond hangt door het 20" achterwiel - veel troep op,  wat in de ketting komt, zodat het geheel na een regenbuitje heel slecht schakelt. Een vernelling die pas wat doet nadat je de shifter 4 hebt opgeschoven, en dan in één keer 3 tandwieltjes overslaat en na een minuut vanzelf in de 4e schiet begon me mateloos te ergeren. Daarom vroeg ik aan Kees van Malssen - van wie ik had vernomen dat zijn vrouw een 7 versnellingsnaaf uit een Wizard over had - of hij z'n sachs-versnellingsnaaf aan mij wilde verkopen. Ik had immers gelezen dat de sachs-versnellingsnaven de stevigste zijn (binnen mijn budget) en tevens het grootste versnellingsbereik hebben. De paar procent verlies die een versnellingsnaaf had moest ik maar voor lief nemen; goed schakelen vind ik veel belangrijker, bovendien had ik toch al een naaf die ook weer een procent verlies had.
De koop ging door en later had ik een naaf, zonder shifter, en moest er nog een velg en nieuwe spaken komen. Ik koos voor een alu holkamervelg (geen velgremmen meer!) van De Liggende Hollander en handgemaakte spaken van Ligfietsshop Tempelman.(Helaas werkt mijn spaakmethode niet omdat de spaken niet hetzelfde waren en werd het wiel iets ei-vormig)
Wiel inspaken, derailleur verwijderen, zou een verende fiets zonder kettingspanner kunnen? Via de mailinglist kreeg ik te horen dat het kon, zolang de heen- en teruggaande ketting langs het draaipunt van de achterbrug gaat. En het kon. Ketting op maat maken(schakeltje er uit en erbij), met de trapbuis fijnafregelen, en fietsen maar!
De trommelrem werd gemonteerd (kabelbediend, dat wel, dus achter geen hydrolisch systeem meer)
Het geheel kwam net op tijd af voor de reis naar Polen. Die reis van 1400 km ging fietstechnisch gezien bij mij vlekkeloos.
Die tocht ging echter nog met de oude shifter, die eigelijk voor de derailleurvernelling was. De stapgrote kwam niet overeen en dat schakelde toch niet zo geweldig. Dus heb ik de originele shifter gevraagd, maar daarvan brak de kabel telkens. Wonder boven wonder had de fietsenmaker nog het oude hendelsysteem voor de Sachs 7-versnellingsnaaf liggen, die al lang niet meer gemaakt wordt. Bij dit systeem zit de stapgrote niet in de hendel, maar bij het opzetstukje in de naaf: nooit meer gezeur met astellen dus!

Verlichting

Een stuk over de nieuwe accu-dynamoverlichting is te lezen op elektrische installatie.
 

Laatste update: 11 November  2001


© Bastiaan Welmers